Moore, Thomas (2)/nl: Unterschied zwischen den Versionen
| Zeile 3: | Zeile 3: | ||
Engelse uurwerkmaker | Engelse uurwerkmaker | ||
| − | Van Thomas Moore uit het Engelse Ipswitch, zijn enkele klokken en horloges bekend. Een van de klokken wordt gedateerd [[1720]]. In de voormalige Wetherfield collectie bevond zich een klok met slag- en repetiewerk. Bekend van hem is ook staande klok met slagwerk,speelwerk en kalenderwerk. In het midden bevind zich een voorstelling van een orkest met acht bewegende figuren. Hij vervaardigde ook horloges welke in beide richtingen draaiend konden worden opgewonden. Het was hem opgevallen dat horloges defect raakten indien door ondeskundige handen het horloge in de verkeerde richting werden opgedraaid. Door de toepassing van zijn mechaniek kon dit niet meer gebeuren het horloge kon zowel links als rechts opgedraaid worden. In de Ipswitch Newspaper van [[1729]] werden dergelijke horloges aangeprezen en nodigde men de lezers uit de horloges te gaan bekijken in het huis van Thomas Moore. Na zijn overlijden liet Thomas Moore zijn bedrijf na aan zijn zonen [[Edward Moore|Edward]] and [[ | + | Van Thomas Moore uit het Engelse Ipswitch, zijn enkele klokken en horloges bekend. Een van de klokken wordt gedateerd [[1720]]. In de voormalige Wetherfield collectie bevond zich een klok met slag- en repetiewerk. Bekend van hem is ook staande klok met slagwerk,speelwerk en kalenderwerk. In het midden bevind zich een voorstelling van een orkest met acht bewegende figuren. Hij vervaardigde ook horloges welke in beide richtingen draaiend konden worden opgewonden. Het was hem opgevallen dat horloges defect raakten indien door ondeskundige handen het horloge in de verkeerde richting werden opgedraaid. Door de toepassing van zijn mechaniek kon dit niet meer gebeuren het horloge kon zowel links als rechts opgedraaid worden. In de Ipswitch Newspaper van [[1729]] werden dergelijke horloges aangeprezen en nodigde men de lezers uit de horloges te gaan bekijken in het huis van Thomas Moore. Na zijn overlijden liet Thomas Moore zijn bedrijf na aan zijn zonen [[Edward Moore|Edward]] and [[Hatley Moore]]. |
Het mechaniek zoals toegepast door Thomas Moore, werd in [[1747]] beschreven door de Fransman [[Antoine Thiout L’Aîné]] ([[1692]]-[[1767]]) in zijn boek Traité d’ Horlogerie. Door middel van een [[Planetengetriebe|planeet raderwerk]] en een draairing met inwendige vertanding werd het mogelijk het horloge in twee richtingen op te winden. Volgens Thiout zou de uitvinder van dit mechaniek de Franse uurwerkmaker [[Vergo]] zijn. Een bijkomstigheid van dit mechaniek is dat wanneer het opgewonden wordt waarbij de [[Planetengetriebe|planeetraderen]] in bedrijf komen de kracht op het raderwerk behouden blijft. Deze eigenschap zou later gebruikt worden bij klokken en horloges om er voor te zorgen dat het uurwerk blijft lopen tijdens het opwinden. Bijvoorbeeld de torenklokken van [[Turmuhrenfabrik und Glockengießerei J. F. Weule|Weule]] en de [[Lange Uhren GmbH|Lange]] [[Tourbillon]] en [[Lange Tourbograph „Pour le Mérite“|Tourbogaph “Pour le Merite”]]. | Het mechaniek zoals toegepast door Thomas Moore, werd in [[1747]] beschreven door de Fransman [[Antoine Thiout L’Aîné]] ([[1692]]-[[1767]]) in zijn boek Traité d’ Horlogerie. Door middel van een [[Planetengetriebe|planeet raderwerk]] en een draairing met inwendige vertanding werd het mogelijk het horloge in twee richtingen op te winden. Volgens Thiout zou de uitvinder van dit mechaniek de Franse uurwerkmaker [[Vergo]] zijn. Een bijkomstigheid van dit mechaniek is dat wanneer het opgewonden wordt waarbij de [[Planetengetriebe|planeetraderen]] in bedrijf komen de kracht op het raderwerk behouden blijft. Deze eigenschap zou later gebruikt worden bij klokken en horloges om er voor te zorgen dat het uurwerk blijft lopen tijdens het opwinden. Bijvoorbeeld de torenklokken van [[Turmuhrenfabrik und Glockengießerei J. F. Weule|Weule]] en de [[Lange Uhren GmbH|Lange]] [[Tourbillon]] en [[Lange Tourbograph „Pour le Mérite“|Tourbogaph “Pour le Merite”]]. | ||
Version vom 6. Januar 2008, 02:46 Uhr
Moore, Thomas. 17 ? - 1762
Engelse uurwerkmaker
Van Thomas Moore uit het Engelse Ipswitch, zijn enkele klokken en horloges bekend. Een van de klokken wordt gedateerd 1720. In de voormalige Wetherfield collectie bevond zich een klok met slag- en repetiewerk. Bekend van hem is ook staande klok met slagwerk,speelwerk en kalenderwerk. In het midden bevind zich een voorstelling van een orkest met acht bewegende figuren. Hij vervaardigde ook horloges welke in beide richtingen draaiend konden worden opgewonden. Het was hem opgevallen dat horloges defect raakten indien door ondeskundige handen het horloge in de verkeerde richting werden opgedraaid. Door de toepassing van zijn mechaniek kon dit niet meer gebeuren het horloge kon zowel links als rechts opgedraaid worden. In de Ipswitch Newspaper van 1729 werden dergelijke horloges aangeprezen en nodigde men de lezers uit de horloges te gaan bekijken in het huis van Thomas Moore. Na zijn overlijden liet Thomas Moore zijn bedrijf na aan zijn zonen Edward and Hatley Moore.
Het mechaniek zoals toegepast door Thomas Moore, werd in 1747 beschreven door de Fransman Antoine Thiout L’Aîné (1692-1767) in zijn boek Traité d’ Horlogerie. Door middel van een planeet raderwerk en een draairing met inwendige vertanding werd het mogelijk het horloge in twee richtingen op te winden. Volgens Thiout zou de uitvinder van dit mechaniek de Franse uurwerkmaker Vergo zijn. Een bijkomstigheid van dit mechaniek is dat wanneer het opgewonden wordt waarbij de planeetraderen in bedrijf komen de kracht op het raderwerk behouden blijft. Deze eigenschap zou later gebruikt worden bij klokken en horloges om er voor te zorgen dat het uurwerk blijft lopen tijdens het opwinden. Bijvoorbeeld de torenklokken van Weule en de Lange Tourbillon en Tourbogaph “Pour le Merite”. In de jaren 70 van de vorige eeuw verschenen op de markt Engelse Lantaarnklokken met de signering “Thomas Moore Ipswitch”, dit waren nieuwe replica lantaarnklokken van goede kwaliteit. Helaas werd dit product nogal eens misbruikt door deze kunstmatig te ouderen en dan als antieke klok te verkopen.
Weblinks
Literatuur
- Brittens Old Clocks and Watches, ISBN 0525071504.