Maison Le Roy, Leroy/nl: Unterschied zwischen den Versionen

Aus Watch-Wiki
Zur Navigation springen Zur Suche springen
(-2)
Zeile 1: Zeile 1:
−
'''Maison Le Roy, Le Roy & Fils , L. Leroy & Cie, L.Leroy.'''
+
IeqHxq  <a href="http://jhnfbwpsbefu.com/">jhnfbwpsbefu</a>, [url=http://rbiwvtbuhmgz.com/]rbiwvtbuhmgz[/url], [link=http://eqjixkkjpsdy.com/]eqjixkkjpsdy[/link], http://trrlerwrnznq.com/
−
 
 
−
Franse uurwerkmakers en fabrikanten.
 
−
 
 
−
== Bazile Le Roy en Bazille-Charles Le Roy, de oprichters''' ==
 
−
[[Bild:LeRoy a Paris.Bazile-Charles.jpg|thumb|160px|Pendule Bazile Charles Le Roy]]
 
−
[[Le Roy, Bazile-Charles/nl|Bazile-Charles Le Roy]] geboren in Parijs [[1765/nl|1765]] , was de zoon van de in Sucy en Brie geboren uurwerkmaker [[Le Roy, Bazile/nl|Bazile Le Roy]] [[1731/nl|1731]]-[[1804/nl|1804]], die echter niet verwant was aan de beroemde uurwerkmakers [[Le Roy, Julien (1)|Julien]] en [[Le Roy, Pierre (4)|Pierre Le Roy]]. Bazile Le Roy was al in [[1751/nl|1751]] als horlogemaker begonnen in Parijs en was daarmee de grondlegger van het huis Le Roy. Bekend worden ze echter wanneer Basile-Charles Le Roy aan de "Galerie de Pierre" No. 60, bij het [http://nl.wikipedia.org/wiki/Palais_Royal Palais Royal] rond [[1785/nl|1785]] een zaak begint, nadat de Hertog van Orléans, (Philippe Egalité) de koninklijke paleistuinen  voor het publiek, en de gebouwen er omheen voor de handel had geopend. Dit stelde Le Roy en een aantal andere uurwerkmakers in staat een bedrijf te beginnen in de arcade galerij, In [[1789/nl|1789]] werd dit de "La rue Egalité".  Tijdens de revolutie werkte hij voor de republiek zijn klokken en horloges signerend "Elyor", een  anagram van "Le Roy". In [[1815/nl|1815]] verhuisde het bedrijf naar de "Galerie Montpensier", 13-15 Palais-Royal, waar het bedrijf bijna honderd jaar gevestigd zou blijven. De daaropvolgende jaren zou hij voor verschillende hooggeplaatste personen werken. Onder andere voor Keizer Napoleon, zijn moeder Princess Pauline, Jérôme Bonaparte, en vanaf [[1829/nl|1829]] als  hofuurwerkmaker voor de Hertogen van Bourbon en Chartres. Le Roy nam deel aan de tentoonstellingen in Paris in het jaar VI (1797/8) en opnieuw in [[1819/nl|1819]], [[1823/nl|1823]] en [[1827/nl|1827]]. Basile-Charles Le Roy was zeer innovatief en verkreeg een patent voor een van zijn  atmosferische klokken in [[1823/nl|1823]]. Als aanvulling op dit bijzondere exemplaar, zijn twee andere schoorsteenpendules van zijn hand zijn te zien op het ministerie van oorlog in Parijs. Hij stierf in [[1839/nl|1839]].
 
−
 
 
−
== '''Louis-Charles Le Roy, de derde generatie''' ==
 
−
[[Bild:Le Roy & Fils Palais Royal.jpg|thumb|160px|Le Roy & Fils]]
 
−
In [[1828/nl|1828]] werd [[Le Roy, Louis-Charles/nl|Louis-Charles Le Roy]], mede eigenaar van de firma. Vanaf dan heette de firma "Le Roy et Fils" . Hij weet het bedrijf succesvol verder te leiden. In [[1835/nl|1835]] werd Louis-Charles Le Roy hofuurwerkmaker van de Koning en de Hertog van Orleans. Daarnaast werd hij benoemd tot uurwerkmaker voor het ministerie van de marine. In [[1844/nl|1844]] werd hij tevens nog de leverancier van de Graaf van Parijs.
 
−
Zes jaar na de dood van vader Bazille-Charles [[1839/nl|1839]] verkoopt Louis-Charles de Firma in [[1845/nl|1845]] aan zijn medewerker [[Desfontaines, Casimir Halley|Casimir Halley Desfontaines]], op voorwaarde dat hij en zijn opvolgers de naam "Le Roy et Fils" zouden behouden. Louis-Charles  stierf in [[1865/nl|1865]] in Versailles.
 
−
 
 
−
== '''De Desfontaines generaties''' ==
 
−
 
 
−
[[Desfontaines, Casimir Halley | Casimir Halley Desfontaines]] geboren in [[1794/nl|1794]] raakte vanaf [[1853/nl|1853]] geïnteresseerd in de elektro-magnetische slinger.  Hij nam deel aan de Wereldtentoonstelling in Parijs in [[1855/nl|1855]]. In  [[1856/nl|1856]] opende hij een zaak in Londen, Regent Street 211. Hij nam deel aan een tentoonstelling in Londen in [[1861/nl|1861]] en ontving een medaille in [[1862/nl|1862]]. In [[1866/nl|1866]], werd hij uurwerkmaker van de Marine. Hij was bovendien hofuurwerkmaker van Hare Majesteit de Koningin van Engeland en Zijne Majesteit de keizer van Brazilië.  De Parijse Wereldtentoonstelling van [[1867/nl|1867]] leverde hem een zilveren medaille op, die van [[1869/nl|1869]], een erediploma. De tentoonstelling van Wenen in [[1873/nl|1873]], een medaille voor zijn innovatie en wederom in Parijs in [[1878/nl|1878]], een gouden medaille. In [[1883/nl|1883]], volgt [[Desfontaines, Georges Hally|Georges Hally Desfontaines]] zijn vader Casimir op, maar hij komt al op [[15. september/nl|15. september]] [[1888/nl|1888]]  te overlijden,. waarop het bedrijf overgaat in handen van zijn broer [[Desfontaines, Jules Halley|Jules Halley Desfontaines]]. Deze gaat op [[11. december/nl|11. december]] [[1889/nl|1889]] een compagnonschap aan met [[Leroy, Louis/nl|Louis Leroy]]. Het bedrijf heet dan ’’Ancienne Maison Le Roy & Fils, L. Leroy & Cie Successeurs’’ Maar al voor [[1900/nl|1900]] heette het bedrijf simpelweg L. Leroy & Cie.
 
−
 
 
−
 
 
−
== Van Le Roy naar Leroy ==
 
−
[[Bild:Leroy a Paris Decimale Metrique.jpg|thumb|160px|Leroy a Paris Decimale Metrique]]
 
−
 
 
−
[[Leroy, Louis/nl|Louis Leroy]] werd geboren in [[1860/nl|1860]] als zoon van horlogemaker Théodore en Marie Leroy. Hoewel de naam  Le Roy’s en Leroy sterk op elkaar lijken is van enige verwantschap geen sprake. In [[1879/nl|1879]] komt Louis Leroy bij Le Roy et Fils te werken, en wordt uiteindelijk compagnon van Jules Halley Desfontaines in [[1889/nl|1889]]. De naam Leroy had natuurlijk voor het bedrijf een grote toegevoegde waarde. In 1889 namen Jules en Louis deel aan de wereldtentoonstelling in Parijs, waarbij ze lid waren van de jury en buiten mededingen aan de competitie deelnamen. Ze openden datzelfde jaar een werkplaats in Besançon onder leiding van [[M. E. Maillard – Salin]]. Het merk werd wettelijk gedeponeerd in [[1892/nl|1892]].  [[Leroy, Léon/nl|Léon Leroy]] de broer van Louis komt in [[1895/nl|1895]] in het bedrijf te werken en word later in [[1914/nl|1914]] compagnon. In [[1887/nl|1887]], was men begonnen aan het ultra-ingewikkeld horloge No 1, dat werd voltooid in [[1900/nl|1900]]. Het meest gecompliceerde horloge tot dan toe, wat pas in [[1989/nl|1989]] overtroffen werd door [[Patek Philippe]]. Hij exposeerde het horloge in [[1900/nl|1900]] op de Wereldtentoonstelling in Parijs, waar Leroy er de "Grand Rrix" mee won. Het horloge was in opdracht gemaakt voor een Portugese verzamelaar, Dhr. de Carvalho de Monteiro. Tijdens zijn bezoek aan Parijs bood Koning Manoël van Portugal, tevens klant van Leroy, het horloge mee te nemen naar de nieuwe eigenaar in Portugal. Zes dagen later overhandigde de Koning het horloge op het
 
−
Koninklijk Paleis in Lissabon het horloge.
 
−
 
 
−
Het horloge, welke tegenwoordig in het [http://www.musees-franchecomte.com/index.php?p=224&art_id= "Museum van de tijd"] in Besançon te zien is, heeft 25 complicaties en 975 onderdelen. De gouden kast weegt 228 gram. De functies omvatten: uren, minuten, en seconden aanduiding, de tijd in 125 steden op de wereld, week, maand en jaaraanduiding, maanfasen, jaargetijden, zonnewende en dag en nacht aanduiding, stand van de hemel in 2 hemisferen, zonopgang en zonsondergang, "Grand Sonnerie" (slagwerk) en chronograaf. Daarbij komen nog vijf niet tijd gerelateerde functies: hygrometer, thermometer, barometer, hoogtemeter en kompas.<br>
 
−
 
 
−
Louis Leroy voerde vanaf [[1899/nl|1899]] het bedrijf alleen verder, en gebruikte het geërfde vermogen van zijn vader om in [[1900/nl|1900]] stalen kogellagers voor gebruik in uurwerken te produceren. In datzelfde jaar publiceerde hij een artikel over het ultra-gecompliceerde uurwerk No. 1. waar men mee bezig was. In [[1901/nl|1901]] verhuisde het bedrijf naar de Boulevard de la Madeleine No 7.
 
−
 
 
−
Al vanaf [[1900/nl|1900]] werkte Louis Leroy aan het ontwerp om via de radiosignalen de tijd uit te zenden vanaf de top van de Eiffeltoren met een precisie van 1/10 e van een seconde. Dit idee werd in [[1910/nl|1910]] gerealiseerd, kort daarna ontwikkelde Leroy een klok welke signalen met een precisie van 1/100 ste seconde uitzond. Deze werd bekend onder de naam "konstante druk regulateur", deze klok was ongevoelig voor variaties in temperatuur en atmosferische druk. In [[1917/nl|1917]] werden drie van deze klokken geïnstalleerd in de catacomben van het observatorium van Parijs om als "Master" klok te dienen, tussen [[1917/nl|1917]] en [[1970/nl|1970]], werden 64 van deze precisie regulateur klokken geleverd aan 34 observatoria in de wereld.
 
−
 
 
−
Na de wereldtenroonstelling in Parijs, exposeerde Leroy op die van Saint-Louis in [[1904/nl|1904]] waar hij de “Grand Prix” won. Hij exposeerde in Luik in [[1905/nl|1905]] en in Milaan in [[1906/nl|1906]]. Louis Leroy, werd in 1906 horlogemaker van de marine, en lid van het [http://nl.wikipedia.org/wiki/L%C3%A9gion_d'honneur Légion d'honneur].
 
−
Vervolgens won hij de ’’Coupe Chronométrique’’  van Besançon  in [[1908/nl|1908]] en [[1910/nl|1910]], en werd benoemd tot lid van het ’’Bureau des Longitudes’’ in [[1914/nl|1914]].
 
−
In [[1909/nl|1909]] werden de merken Hippo-Chrono - Auto-Chrono - Aero Chrono - Chrono-Course gedeponeerd. In [[1919/nl|1919]] nam Leroy de goederen over van het bedrijf dat door [[Jean Antoine Lépine|Lépine]] was gesticht gevestigd aan de Place des Victoires. De firma Leroy nam deel aan het “Concours International de Chronomètres” in [[1923/nl|1923]],  en won nogmaals de ’’Coupe Chronométrique’’ van Besançon in [[1922/nl|1922]], [[1923/nl|1923]], [[1924/nl|1924]]. Louis Leroy was al in [[1920/nl|1920]] op de Markt met een uitvinding die als voorloper van de moderne het automatische polshorloge gerekend mag worden. deze armbandhorloges hadden in [[1922/nl|1922]] de inscriptie: ''Systeme de remontage'automatique L. Leroy & Cie. 1922'' veel zijn er echter niet van gemaakt.  Louis Leroy werd bevorderd tot de rang van Officier de la Legion d'Honneur in [[1930/nl|1930]]. In [[1933/nl|1933]] werd het bedrijf omgevormd in een Société à responsabilité limitée (SARL). Louis Leroy overleed op 75 jarige leeftijd in [[1935/nl|1935]]. Léon werd manager van het bedrijf.
 
−
 
 
−
== Léon Leroy ==
 
−
 
 
−
[[Leroy, Léon/nl|Léon Leroy]] verhuisde in 1938 het bedrijf naar de Faubourg Saint-Honoré no. 4.Zijn zonen [[Leroy, Pierre|Pierre]] en [[Leroy, Philippe|Philippe]] zetten de traditie voort en komen eveneens in het bedrijf te werken. Pierre was geïnteresseerd in het werk van [[Lavet Marius|Marius Lavet]] de uitvinder van de micro- stappenmotor in [[1936/nl|1936]]. Uit hun samenwerking kwam de marinechronometer "Chronostat III" voort,  het was het eerste gebruik van de transistor in de tijdmeting met toepassing van het ATO patent, deze uurwerken gepresenteerd op het Concours in Neuchatel verpulverden alle records.
 
−
 
 
−
==''' Weblinks''' ==
 
−
 
 
−
* [http://www.l-leroy.com/site_en.html L.Leroy Watches]
 
−
 
 
−
[[Kategorie:Nederlands]]
 
−
[[Kategorie:Hersteller]]
 
−
[[Kategorie:Hersteller L]]
 
−
[[Kategorie:Hersteller Frankreich]]
 
−
[[Kategorie:Manufaktur]]
 

Version vom 27. Juni 2010, 08:11 Uhr

IeqHxq <a href="http://jhnfbwpsbefu.com/">jhnfbwpsbefu</a>, [url=http://rbiwvtbuhmgz.com/]rbiwvtbuhmgz[/url], [link=http://eqjixkkjpsdy.com/]eqjixkkjpsdy[/link], http://trrlerwrnznq.com/

Abgerufen von „https://watch-wiki.org/index.php?title=Maison_Le_Roy,_Leroy/nl&oldid=174159“