Coelombie, Johannes/nl: Unterschied zwischen den Versionen
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
Nederlandse Uurwerkmaker | Nederlandse Uurwerkmaker | ||
| − | Johannes Coelombie was een klokkenmaker in Haarlem, geboren circa [[1732/nl|1732]], overleden in Haarlem op [[7. mei/nl|7. mei]] [[1805/nl|1805]]. In zijn testament had Johannes bepaald dat zijn vermogen, ongeveer 16.000 toenmalige guldens, niet vóór 1999 verdeeld mocht worden. Het geld moest ten goede komen aan de armen in Haarlem om, zoals Coelombie stelde "de onbeschaamde bedelarije uit te roeijen, de armen en noodlijdenden in hun nooddruft te verzorgen, aan de kost te helpen en in hun eigen onderhoud te helpen voorzien". | + | Johannes Coelombie was een klokkenmaker in Haarlem, geboren circa [[1732/nl|1732]], overleden in Haarlem op [[7. mei/nl|7. mei]] [[1805/nl|1805]]. Hij werd begraven inde de Sint Bavo kerk te Haarlem waar zijn graf nog steeds te vinden is. |
| + | |||
| + | |||
| + | In zijn testament had Johannes bepaald dat zijn vermogen, ongeveer 16.000 toenmalige guldens, niet vóór 1999 verdeeld mocht worden. Het geld moest ten goede komen aan de armen in Haarlem om, zoals Coelombie stelde "de onbeschaamde bedelarije uit te roeijen, de armen en noodlijdenden in hun nooddruft te verzorgen, aan de kost te helpen en in hun eigen onderhoud te helpen voorzien". | ||
Enkele voorwaarden voor het beleggen van het geld: er mocht niet belegd worden in Franse of Engelse waardepapieren en een deel moest belegd worden in Rusland. Dat laatste heeft een slechte invloed gehad op het rendement. Enkele jaren vóór de 1e wereldoorlog was ongeveer de helft van het geld belegd in Russische obligaties, die na de revolutie bijna geen waarde meer hadden. Een groot deel van het fondsvermogen ging daarmee in rook op. | Enkele voorwaarden voor het beleggen van het geld: er mocht niet belegd worden in Franse of Engelse waardepapieren en een deel moest belegd worden in Rusland. Dat laatste heeft een slechte invloed gehad op het rendement. Enkele jaren vóór de 1e wereldoorlog was ongeveer de helft van het geld belegd in Russische obligaties, die na de revolutie bijna geen waarde meer hadden. Een groot deel van het fondsvermogen ging daarmee in rook op. | ||
Opvallend is dat de meeste leden van het beheer-comité helemaal niet voor het beleggingsbeleid waren opgeleid. Zij waren nogal eens tabaksverkoper, kleermaker, boekhandelaar, arts of apotheker, aannemer of azijnfabrikant. | Opvallend is dat de meeste leden van het beheer-comité helemaal niet voor het beleggingsbeleid waren opgeleid. Zij waren nogal eens tabaksverkoper, kleermaker, boekhandelaar, arts of apotheker, aannemer of azijnfabrikant. | ||
| − | Op 5 januari 1999 bleek dat het beleggingsresultaat slechts 9,2 miljoen gulden was. De "in de rij staande" armen van Haarlem kregen niets, het geld werd verdeeld onder liefdadigheidsinstellingen. | + | Op [5. januari/nl|5 januari]] [[1999/nl1999]] bleek dat het beleggingsresultaat slechts 9,2 miljoen gulden was. De "in de rij staande" armen van Haarlem kregen niets, het geld werd verdeeld onder liefdadigheidsinstellingen. |
==Externe Links== | ==Externe Links== | ||
*[http://www.coelombie.nl/ Stichting Coelombie] | *[http://www.coelombie.nl/ Stichting Coelombie] | ||
| + | *[http://www.sintjacobsgodshuis.nl/coelombie.html Sint Jacobs Godshuis]] | ||
[[Categorie:Biografieën]] | [[Categorie:Biografieën]] | ||
[[Categorie:Biografieën C]] | [[Categorie:Biografieën C]] | ||
Version vom 21. Oktober 2016, 12:00 Uhr
Nederlandse Uurwerkmaker
Johannes Coelombie was een klokkenmaker in Haarlem, geboren circa 1732, overleden in Haarlem op 7. mei 1805. Hij werd begraven inde de Sint Bavo kerk te Haarlem waar zijn graf nog steeds te vinden is.
In zijn testament had Johannes bepaald dat zijn vermogen, ongeveer 16.000 toenmalige guldens, niet vóór 1999 verdeeld mocht worden. Het geld moest ten goede komen aan de armen in Haarlem om, zoals Coelombie stelde "de onbeschaamde bedelarije uit te roeijen, de armen en noodlijdenden in hun nooddruft te verzorgen, aan de kost te helpen en in hun eigen onderhoud te helpen voorzien".
Enkele voorwaarden voor het beleggen van het geld: er mocht niet belegd worden in Franse of Engelse waardepapieren en een deel moest belegd worden in Rusland. Dat laatste heeft een slechte invloed gehad op het rendement. Enkele jaren vóór de 1e wereldoorlog was ongeveer de helft van het geld belegd in Russische obligaties, die na de revolutie bijna geen waarde meer hadden. Een groot deel van het fondsvermogen ging daarmee in rook op.
Opvallend is dat de meeste leden van het beheer-comité helemaal niet voor het beleggingsbeleid waren opgeleid. Zij waren nogal eens tabaksverkoper, kleermaker, boekhandelaar, arts of apotheker, aannemer of azijnfabrikant.
Op [5. januari/nl|5 januari]] 1999/nl1999 bleek dat het beleggingsresultaat slechts 9,2 miljoen gulden was. De "in de rij staande" armen van Haarlem kregen niets, het geld werd verdeeld onder liefdadigheidsinstellingen.