Le Roy, Bazile-Charles/nl

Le Roy, Bazile-Charles
(siehe auch LeRoy)

Franse uurwerkmaker

Bazile-Charles Le Roy geboren in Parijs 1765 , was de zoon van de in Sucy en Brie geboren uurwerkmaker Bazile Le Roy 1731-1804, die echter niet verwant was aan de beroemde uurwerkmakers Julien en Pierre Le Roy. Bazile Le Roy was al in 1751 als horlogemaker begonnen in Parijs en was daarmee de grondlegger van het huis Le Roy. Bekend worden ze echter wanneer Basile-Charles Le Roy aan de "Galerie de Pierre", bij het Palais Royal, rond 1785 een zaak begint, nadat de Hertog van Orléans, (Philippe Egalité) de koninklijke paleistuinen voor het publiek, en de gebouwen er omheen voor de handel had geopend. Dit stelde Le Roy en een aantal andere uurwerkmakers in staat een bedrijf te beginnen in de arcade galerij, de "Galerie Pierre". In 1789 verhuisde hij naar "La rue Egalité". Tijdens de revolutie werkte hij voor de republiek zijn klokken en horloges signerend "Elyor", een anagram van Le Roy. In 1815 verhuisde het bedrijf naar de "Galerie Montpensier", 13-15 Palais-Royal, waar het bedrijf bijna honderd jaar gevestigd zou blijven. De daaropvolgende jaren zou hij voor verschillende hooggeplaatste personen werken. Onder andere voor Keizer Napoleon, zijn moeder Princess Pauline, Jérôme Bonaparte, en vanaf 1829 als hofuurwerkmaker voor de Hertogen van Bourbon en Chartres. Le Roy nam deel aan de tentoonstellingen in Paris in het jaar VI (1797/8) en opnieuw in 1819, 1823 en 1827. Basile-Charles Le Roy was zeer innovatief en verkreeg een patent voor een van zijn atmosferische klokken in 1823. Als aanvulling op dit bijzondere exemplaar, zijn twee andere schoorsteenpendules van zijn hand zijn te zien op het ministerie van oorlog in Parijs. Hij stierf in 1839.