Andriessen, Cornelis/nl

Aus Watch-Wiki
Version vom 18. Februar 2025, 17:10 Uhr von Andriessen (Diskussion | Beiträge)
(Unterschied) ← Nächstältere Version | Aktuelle Version (Unterschied) | Nächstjüngere Version → (Unterschied)
Zur Navigation springen Zur Suche springen

(Zie ook familiegeschiedenis Andriessen en Andriessen)

Cornelis Andriessen

Nederlandse uurwerkmaker

Cornelis Andriessen (Cornelis Johannes Gabriel) werd op dinsdag 20. april 1886 in Bergen op Zoom geboren als zoon van de horlogemaker Dionisius Cornelis Andriessen en Louisa Catharina van Mechelen. Cornelis Andriessen was broer van Piet Andriessen en Jacques Andriessen. Twee andere broers Antoine Andriessen en Josef Andriessen kozen voor het goudsmidsvak. Cornelis was bovendien de Zwager van Cornelis Verhagen. Dionisius Cornelis Andriessen overleed op maandag 4 november 1912 in Amsterdam slechts 57 jaar oud. De bestaande onderneming werd verdeeld tussen de broers Cornelis Andriessen en Antoine Andriessen. Antoine vestigde zijn Goudsmederij aan de Grote Markt 16. en later Grote Markt 25. Cornelis Andriessen bleef op het bestaande Adres met Uurwerken en optiek. Het pand aan de Bosstraat no. 1 werd omgebouwd en voorzien van een totaal nieuwe voorgevel als woonhuis voor de Weduwe Andriessen-van Mechelen.

Graag had Cornelis zijn opleiding vervolmaakt door een studie aan de Deutsche Uhrmacherschule in Glashütte bei Dresden, zoals ook zijn zwager Cornelis Verhagen. Dit was echter niet mogelijk, mogelijk vanwege de drukke werkzaamheden, maar ook omdat zijn vader ziek werd. Zijn jongste broer Jacques Andriessen had wel het geluk om daar in Glashütte de opleiding te vervolmaken dankzij de gedegen vooropleiding die hij van zijn oudste broer kreeg. Het was voor de jonge Cornelis en zijn broer Antoine Andriessen een hele uitdaging om zo jong al het bedrijf van vader te moeten overnemen. Weliswaar hadden ze thuis een gedegen opleiding gekregen en verstonden ze hun vak goed. Vier jaar tevoren was de jonge Cornelis nog aanwezig geweest bij de jaarvergadering van de nog niet zolang daarvoor opgerichte Union Horlogère later bekend als het merk Alpina. Deze vereniging van uurwerkmakers en fabrikanten met het Merk Alpina zou practisch zijn hele leven een belanrijke rol spelen. Vele jaren was Cornelis ook bestuurslid van de Alpina Union Horlogère in Nederland en was ook aandeelhouder. Het merk kende echter heel wat "ups en downs", vooral na eind de 1980-er jaren.

Cornelis Trouwde Johanna Maria Siebelink (1886-1962) 22 april 1914 een dorp gelegen tussen Roosendaal en Bergen op Zoom. Johanna Maria Siebelink was het oudste kind van bierbrouwer Bernard Siebelink eigenaar van Brouwerij "de Ster". De Brouwerij zou bekend zijn vanwege het "Oud Bruin" (donker bier) bier en opgaan in het Heineken concern. Uit het huwelijk werden vijf kinderen geboren drie meisjes en twee Jongens. De oudste zoon Bernard Andriessen werd horlogemaker en werkte na zijn opleiding met zijn vader samen en nam het bedrijf uiteindelijk over. Ook de drie meisjes Wies, Riet en Jet werkten aanvankelijk in het bedrijf, terwijl hun zoon Piet aan de Technische Universiteit in Delft studeerde en later orgelbouwer en orgelrestaurateur werd.

Al snel wist Cornelis Andriessen hij door zijn vakmanschap en doelbewuste reclame zijn bedrijf in Bergen op Zoom een grotere bekendheid te geven. Het juweliersgedeelte was uit de onderneming weggevallen dus zocht hij nieuwe bronnen om zijn omzet te vergroten. De afdeling optiek werd sterk uitgebreid en daarbij speelde Carl Zeiss in Jena en belangrijke rol. De kontakten waren zelf zo goed dat enige tijd er een optiekvakman Walter Harz uit Jena voor enige tijd werd aangetrokken. Maar ook de klokkenafdeling kende meer mogelijkheden, zo werd ook de verkoop van arbeids registratieklokken (stempelklokken), Nachtwakerscontroleklokken, etc. begonnen. Zo verkreeg hij ook het alleenrecht voor de verkoop van Palmtag duivenklokken voor de duivensport in deze regio. Zoals gebruikelijk in die tijd werden er ook barometeres, thermometers en weerstations verkocht. Hij had wat dat betreft volop ideën zo vroeg hij ook een vergunning aan bij de gemeentebestuur tot het plaatsen van een grote antenne voor het ontvangen van het tijdsignaal. Na de eerste wereldoorlog fungeerde de onderneming enkele jaren als groothandel. Nederland was neutraal gebleven en de handel in uurwerken was gewoon doorgegaan. In België lag dat geheel anders. Andriessen leverde horloges met een kleine marge door aan enkele collega's zoals Verdonk in Essen en Feijen in Antwerpen. Voor het bedrijf werd in de loop der jaren ook meer personeel aangetrokken zoals Michel Verdult die er zestig jaar zou blijven werken. Kees Rijnders en Hendrik Consemulder die nadien een eigen bedrijf zouden beginnen. De een in Valkenswaard de ander in Bergen op Zoom. Er werden kleine filialen geopend in de omliggende dorpen zoals Wouw en Dinteloord, deze laatste bleef ook na WW II to in de jaren60 bestaan.


Bernard Andriessen werd in 1935 dus wel naar de Deutsche Uhrmacherschule Glashütte gestuurd waar hij bijzonder goede opleiding genoot die hij met uitstekene resultaten afrondde. Ze bezochten onder andere ook de Firma Kochendörffer Uhren und Schmuck, Alpina medelid, Studiegenoot Heinz Oestreich in Bad Wildungen, Watlter Harz in Jena, de Stad Dresden en natuurlijk ook Glashütte, de Zeppelin werke in Friedrichshafen en tenslotte Jacob Palmtag in Schwenningen. De autogarage Mazairac behoorde toe aan de beroemde wielrenner, wereldkampioen en Olympisch goudwinnaar Toine Mazairac. [1]

Tweede Wereldoorlog

Reeds voor de tweede wereldoorlog had men de opkomst van de radio meegemaakt en de firma Andriessen hoopte met de verkoop van radio's een klein begin gemaakt. Maar al gouw bleek dat de duitse bezetter bij iedereen de radio's in beslag nam. Het bedrijf zag zich bovendien genoodzaakt zijn optiekafdeling ter beschikking te stellen aan de Duitse strijdkrachten om "Dienstbrille" voor soldaten te slijpen. Ze waren niet de enigen die dit moesten doen, ook hun collega Wim Besling moest dit doen; als Rode Kruismedewerker was hij zelfs betrokken bij acties ten bate van het verzet. Waar mogelijk probeerden ze de Duitse autoriteiten te saboteren, maar niet te opvallend. Tenslotte kelderden de verkopen en de administatie boeken laten blanco pagina's zien. Alleen de optiek en reparaties aan uurwerken nog enigermate voor een inkomen zorgen. Op persoonlijk vlak liep het ook verschrikkelijk tegen. De zoon Piet kon zijn studie aan de Technische hogeschoool in Delft niet afmaken en werd uiteindelijk opgepakt en bij VW in Wolfsburg als dwangarbeider te werk gestelt. Dochter Wies stierf op 5. december 1941 aan Tuberculose. Bij de gevechten en bevrijding van Bergen op Zoom in Oktober 1944 ontplofte een Granaat op de hoek van de Grote Markt en de Bosstraat. De Bahnzeit buitenklok werd beschadigd maar dochter Jet die juist de straat overstak kreeg granaatscherven in haar hoofd en werd hals over kop door de militairen naar Antwerpen gebracht en geopereerd. Door de schaos bleef ze voor de familie dagenlang onvindbaar, wie haar heeft geholpen en waar dit was is niet meer na te gaan. Ze is echter nooit meer echt de oude geworden en warkte aanvankelijk nog wel mee in het bedrijf doch moest dit uiteindelijk ook opgeven.


En werd de vader van Bernard Andriessen. Cornelis was bestuurslid namens de horlogemakersverenigingen van de Vakschool Schoonhoven. Daarnaast was hij examinator bij de examens voor de verschillende uurwerkmakersopleidingen.


Hij overleed op zondag 25. april 1982 te Bergen op Zoom.

\==Meer Beeldinformatie

Externe Links