Maison Le Roy, Leroy/nl: Unterschied zwischen den Versionen
K (Änderungen von 194.176.114.11 (Diskussion) rückgängig gemacht und letzte Version von Torsten wiederhergestellt) |
|||
| Zeile 17: | Zeile 17: | ||
| − | + | http://www.randommadnessintorrance.com/accutane.html buy accutane 475 http://www.randommadnessintorrance.com/accutane-online.html accutane online 99048 http://www.forgetyourself.org/ doxycycline 146 http://www.modernelectricguitars.com/valium.html valium online =] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Léon Leroy == | == Léon Leroy == | ||
Version vom 12. August 2010, 15:11 Uhr
Maison Le Roy, Le Roy & Fils , L. Leroy & Cie, L.Leroy.
Franse uurwerkmakers en fabrikanten.
Bazile Le Roy en Bazille-Charles Le Roy, de oprichters
Bazile-Charles Le Roy geboren in Parijs 1765 , was de zoon van de in Sucy en Brie geboren uurwerkmaker Bazile Le Roy 1731-1804, die echter niet verwant was aan de beroemde uurwerkmakers Julien en Pierre Le Roy. Bazile Le Roy was al in 1751 als horlogemaker begonnen in Parijs en was daarmee de grondlegger van het huis Le Roy. Bekend worden ze echter wanneer Basile-Charles Le Roy aan de "Galerie de Pierre" No. 60, bij het Palais Royal rond 1785 een zaak begint, nadat de Hertog van Orléans, (Philippe Egalité) de koninklijke paleistuinen voor het publiek, en de gebouwen er omheen voor de handel had geopend. Dit stelde Le Roy en een aantal andere uurwerkmakers in staat een bedrijf te beginnen in de arcade galerij, In 1789 werd dit de "La rue Egalité". Tijdens de revolutie werkte hij voor de republiek zijn klokken en horloges signerend "Elyor", een anagram van "Le Roy". In 1815 verhuisde het bedrijf naar de "Galerie Montpensier", 13-15 Palais-Royal, waar het bedrijf bijna honderd jaar gevestigd zou blijven. De daaropvolgende jaren zou hij voor verschillende hooggeplaatste personen werken. Onder andere voor Keizer Napoleon, zijn moeder Princess Pauline, Jérôme Bonaparte, en vanaf 1829 als hofuurwerkmaker voor de Hertogen van Bourbon en Chartres. Le Roy nam deel aan de tentoonstellingen in Paris in het jaar VI (1797/8) en opnieuw in 1819, 1823 en 1827. Basile-Charles Le Roy was zeer innovatief en verkreeg een patent voor een van zijn atmosferische klokken in 1823. Als aanvulling op dit bijzondere exemplaar, zijn twee andere schoorsteenpendules van zijn hand zijn te zien op het ministerie van oorlog in Parijs. Hij stierf in 1839.
Louis-Charles Le Roy, de derde generatie
In 1828 werd Louis-Charles Le Roy, mede eigenaar van de firma. Vanaf dan heette de firma "Le Roy et Fils" . Hij weet het bedrijf succesvol verder te leiden. In 1835 werd Louis-Charles Le Roy hofuurwerkmaker van de Koning en de Hertog van Orleans. Daarnaast werd hij benoemd tot uurwerkmaker voor het ministerie van de marine. In 1844 werd hij tevens nog de leverancier van de Graaf van Parijs. Zes jaar na de dood van vader Bazille-Charles 1839 verkoopt Louis-Charles de Firma in 1845 aan zijn medewerker Casimir Halley Desfontaines, op voorwaarde dat hij en zijn opvolgers de naam "Le Roy et Fils" zouden behouden. Louis-Charles stierf in 1865 in Versailles.
De Desfontaines generaties
Casimir Halley Desfontaines geboren in 1794 raakte vanaf 1853 geïnteresseerd in de elektro-magnetische slinger. Hij nam deel aan de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1855. In 1856 opende hij een zaak in Londen, Regent Street 211. Hij nam deel aan een tentoonstelling in Londen in 1861 en ontving een medaille in 1862. In 1866, werd hij uurwerkmaker van de Marine. Hij was bovendien hofuurwerkmaker van Hare Majesteit de Koningin van Engeland en Zijne Majesteit de keizer van Brazilië. De Parijse Wereldtentoonstelling van 1867 leverde hem een zilveren medaille op, die van 1869, een erediploma. De tentoonstelling van Wenen in 1873, een medaille voor zijn innovatie en wederom in Parijs in 1878, een gouden medaille. In 1883, volgt Georges Hally Desfontaines zijn vader Casimir op, maar hij komt al op 15. september 1888 te overlijden,. waarop het bedrijf overgaat in handen van zijn broer Jules Halley Desfontaines. Deze gaat op 11. december 1889 een compagnonschap aan met Louis Leroy. Het bedrijf heet dan ’’Ancienne Maison Le Roy & Fils, L. Leroy & Cie Successeurs’’ Maar al voor 1900 heette het bedrijf simpelweg L. Leroy & Cie.
http://www.randommadnessintorrance.com/accutane.html buy accutane 475 http://www.randommadnessintorrance.com/accutane-online.html accutane online 99048 http://www.forgetyourself.org/ doxycycline 146 http://www.modernelectricguitars.com/valium.html valium online =]
Léon Leroy
Léon Leroy verhuisde in 1938 het bedrijf naar de Faubourg Saint-Honoré no. 4.Zijn zonen Pierre en Philippe zetten de traditie voort en komen eveneens in het bedrijf te werken. Pierre was geïnteresseerd in het werk van Marius Lavet de uitvinder van de micro- stappenmotor in 1936. Uit hun samenwerking kwam de marinechronometer "Chronostat III" voort, het was het eerste gebruik van de transistor in de tijdmeting met toepassing van het ATO patent, deze uurwerken gepresenteerd op het Concours in Neuchatel verpulverden alle records.