Van Baal, Henri/nl: Unterschied zwischen den Versionen
| (Eine dazwischenliegende Version desselben Benutzers wird nicht angezeigt) | |||
| Zeile 9: | Zeile 9: | ||
[[1934/nl|1934]] en woonde bij de familie [[Kreissig]] in de Haupstraße. | [[1934/nl|1934]] en woonde bij de familie [[Kreissig]] in de Haupstraße. | ||
| − | Op [[11. april/nl|1. april]] [[1934/nl|1934]] vond in de Deutschen Uhrmacherschule Glashütte onder voorzitter van de heer (Ministerialrat) Mühlheim van de saksische "Wirtschafts" ministerie de [[Reife- und Technikerprüfung|examens]] plaats. Hieraan nam ook Henri van Baal deel. Hij kreeg voor zijn resultatan geldpremie van 40 "Reichsmark" uit de | + | Op [[11. april/nl|1. april]] [[1934/nl|1934]] vond in de Deutschen Uhrmacherschule Glashütte onder voorzitter van de heer (Ministerialrat) Mühlheim van de saksische "Wirtschafts" ministerie de [[Reife- und Technikerprüfung|examens]] plaats. Hieraan nam ook Henri van Baal deel. Hij kreeg voor zijn resultatan geldpremie van 40 "Reichsmark" uit de ''[[Georg Jacob|Georg Jacob Stiftung]]'' aan hem verleend door de ''Gesellschaft der Freunde des Lehrlingswesens''<ref>Bericht voor de oud leden van de S.V. "Saxonia"; Juni 1934</ref>. |
Op de school vervaardigde hij een schoolhorloge, een Glashütter ankergangmodel en een tafelchronometer. Het [[Taschenuhr|zakhorloge]] met het [[DUS]] nummer 3824 is van een bijzondere uitvoering, Hoewel het een Glashütter horloge is, heeft het geen [[dreiviertelplatine|¾ platine]] maar is het een uurwerk met [[Kloben|kloven]] voor het [[Ankerrad|ankerrad]], seconderad, en derderad. Enkele jaren eerder had [[Heinz Oestreich]] ook een dergelijk zakhorloge vervaardigd <ref>Glashütte und seine Uhren bladz. 358; Autor: Kurt Herkner; ISBN 3-924211-01-9</ref>. De tafelchronometer (Tischchronometer) heeft het nummer 3836 en is eigenlijk een kleine [[Marinechronometer|scheepschronometer]] met een [[Uhrwerk|uurwerkje]] van 58 mm diameter <ref>Deutsche Uhrmacherschule Glashütte, bladzijde A50 tot A52; Autor: Kurt Herkner; ISBN 3-924211-04-3</ref>. | Op de school vervaardigde hij een schoolhorloge, een Glashütter ankergangmodel en een tafelchronometer. Het [[Taschenuhr|zakhorloge]] met het [[DUS]] nummer 3824 is van een bijzondere uitvoering, Hoewel het een Glashütter horloge is, heeft het geen [[dreiviertelplatine|¾ platine]] maar is het een uurwerk met [[Kloben|kloven]] voor het [[Ankerrad|ankerrad]], seconderad, en derderad. Enkele jaren eerder had [[Heinz Oestreich]] ook een dergelijk zakhorloge vervaardigd <ref>Glashütte und seine Uhren bladz. 358; Autor: Kurt Herkner; ISBN 3-924211-01-9</ref>. De tafelchronometer (Tischchronometer) heeft het nummer 3836 en is eigenlijk een kleine [[Marinechronometer|scheepschronometer]] met een [[Uhrwerk|uurwerkje]] van 58 mm diameter <ref>Deutsche Uhrmacherschule Glashütte, bladzijde A50 tot A52; Autor: Kurt Herkner; ISBN 3-924211-04-3</ref>. | ||
Aktuelle Version vom 18. September 2022, 10:38 Uhr
Geboren op 18. februari 1914 in Nijmegen en overleden op 15. mei 2003 te Veldhoven.
Henri van Baal studeerde aan de Deutsche Uhrmacherschule Glashütte (DUS) van 1933 tot 1934 en woonde bij de familie Kreissig in de Haupstraße.
Op 1. april 1934 vond in de Deutschen Uhrmacherschule Glashütte onder voorzitter van de heer (Ministerialrat) Mühlheim van de saksische "Wirtschafts" ministerie de examens plaats. Hieraan nam ook Henri van Baal deel. Hij kreeg voor zijn resultatan geldpremie van 40 "Reichsmark" uit de Georg Jacob Stiftung aan hem verleend door de Gesellschaft der Freunde des Lehrlingswesens[1].
Op de school vervaardigde hij een schoolhorloge, een Glashütter ankergangmodel en een tafelchronometer. Het zakhorloge met het DUS nummer 3824 is van een bijzondere uitvoering, Hoewel het een Glashütter horloge is, heeft het geen ¾ platine maar is het een uurwerk met kloven voor het ankerrad, seconderad, en derderad. Enkele jaren eerder had Heinz Oestreich ook een dergelijk zakhorloge vervaardigd [2]. De tafelchronometer (Tischchronometer) heeft het nummer 3836 en is eigenlijk een kleine scheepschronometer met een uurwerkje van 58 mm diameter [3].
Voor zijn bijzondere resultaten verkreeg hij de Moritz Großmann oorkonde. Zijn verenigingsnaam bij de Saxonia studentenvereniging was “Tulpe”. Op 20. januari 1934 vierden de Saxonen zijn "Branderprüfung". Am 23. juni 1934 gaf hij zijn afscheidsfeest in "Zum Goldenen Glas" te Glashütte.
Na zijn studie werkte hij enige tijd bij Jac. Andriessen in Helmond om vervolgens in de zaak bij zijn vader en broer G. van Baal in de Broerstraat 31 te gaan werken. Twee zonen van Henri van Baal werkten voor hun studie enige tijd bij vaders medescholier Richard Willenberg in Mainz. In 1991 bezocht Henri van Baal na 56 jaar weer Glashütte.
Referenties
- ↑ Bericht voor de oud leden van de S.V. "Saxonia"; Juni 1934
- ↑ Glashütte und seine Uhren bladz. 358; Autor: Kurt Herkner; ISBN 3-924211-01-9
- ↑ Deutsche Uhrmacherschule Glashütte, bladzijde A50 tot A52; Autor: Kurt Herkner; ISBN 3-924211-04-3
Verdere informatie
- Afbeeldingen galerij uurwerkmodellen Henri van Baal
- Afbeeldingen galerij uurwerken Henri van Baal
- Afbeeldingen galerij archief Henri van Baal
Literatuur
- Herkner, Kurt: Glashütte und seine Uhren. Herkner Verlags GmbH.
1. Auflage 1978, 416 Seiten. 2. Auflage 1988, 430 Seiten. ISBN 3-924211-01-9 - Herkner, Kurt: Deutsche Uhrmacherschule Glashütte: Schrek, Hesse, Helwig. Herkners-Verlags-GmbH 1985. ISBN 3-924211-04-3