Le Roy, Bazile-Charles/nl: Unterschied zwischen den Versionen
| (17 dazwischenliegende Versionen von 3 Benutzern werden nicht angezeigt) | |||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
| − | + | (sie ook [[LeRoy]], ) | |
| + | [[Datei:Leroy Galerie Égalité No. 88 (2) Zifferblatt 12 Stunden.jpg|thumb|Leroy Galerie Égalité No. 88 met 12 uren aanduiding en normale kalender.]] | ||
| + | [[Datei:Leroy Galerie Égalité No. 88 (1) Zifferblatt 10 Stunden.jpg|thumb|Leroy Galerie Égalité No. 88 met 10 uren aanduiding volgens de nieuw Franse tijdsaanduiding en kalender.]] | ||
| + | Franse uurwerkmaker | ||
| − | Franse | + | Bazile-Charles Le Roy werd geboren in Parijs [[1765/nl|1765]]. Hij was de zoon van de in Sucy en Brie geboren uurwerkmaker [[Le Roy, Bazile/nl|Bazile Le Roy]] [[1731/nl|1731]]-[[1804/nl|1804]], die echter niet verwant was aan de beroemde uurwerkmakers [[Le Roy, Julien (1)|Julien]] en [[Le Roy, Pierre (4)|Pierre Le Roy]]. Bazile Le Roy was al in [[1751/nl|1751]] als horlogemaker begonnen in Parijs en was daarmee de grondlegger van [[Maison Le Roy, Leroy/nl|Maison Le Roy]]. Bekend worden ze echter wanneer Basile-Charles Le Roy aan de '''''Galerie de Pierre''''', bij het [http://nl.wikipedia.org/wiki/Palais_Royal Palais Royal], rond [[1785/nl|1785]] een zaak begint, nadat de Hertog van Orléans, (Philippe Egalité) de koninklijke paleistuinen voor het publiek, en de gebouwen er omheen voor de handel had geopend. Dit stelde Le Roy en een aantal andere uurwerkmakers in staat een bedrijf te beginnen in de arcade galerij. Met het begin van de Franse revolutie van 1789 tot 1799 rageerde Le Roy op de veranderingen die dit met zich meebracht. In [[1789/nl|1789]] werd de Galerie de Pierre de '''''La rue Egalité'''''. Zijn klokken en horloges signeerde hij met '''''Elyor''''', een anagram van '''''Le Roy'''''.<ref>[[Callweys Uhrenlexikon]]</ref> wat de Koning betekende. De daaropvolgende jaren zou hij voor verschillende hooggeplaatste personen werken. Onder andere voor Keizer Napoleon een staande klok <ref>[[Watchmakers & Clockmakers of the World]]</ref>, zijn moeder Princess Pauline, Jérôme Bonaparte, en vanaf 1829 als hofuurwerkmaker voor de Hertogen van Bourbon en Chartres. Le Roy nam deel aan de tentoonstellingen in Paris in het jaar VI (1797/8) en opnieuw in [[1819/nl|1819]], [[1823/nl|1823]] en [[1827/nl|1827]]. Basile-Charles Le Roy was zeer innovatief en verkreeg een patent voor een van zijn atmosferische klokken in [[1823/nl|1823]]. Als aanvulling op dit bijzondere exemplaar, zijn twee andere schoorsteenpendules van zijn hand zijn te zien op het ministerie van oorlog in Parijs. |
| + | |||
| + | De vooruitgang door de nieuwe [[Taschenuhr|zakhorloges]] van [[Lépine, Jean Antoine|Lépine]] en [[Breguet, Abraham-Louis/nl|Breguet]] trokken al zeer snel Leroy´s aandacht. Om deze vernieuwingen ook voor zichzelf nuttig te maken, ontwikkelde hij in [[1805/nl|1805]] een [[Ankerhemmung|ankergang]] met een [[Hemmungsrad|stif-ankerrad]] <ref>[[Callweys Uhrenlexikon]]</ref>. Enige tijd later construeerde Bazile-Charles een speciale variant van de [[Duplexhemmung|duplexgang]]. | ||
| + | In [[1815/nl|1815]] verhuisde het bedrijf naar de "Galerie Montpensier", 13-15 Palais-Royal, waar het bedrijf bijna honderd jaar gevestigd zou blijven. In [[1828/nl|1828]] wordt zijn zoon [[Le Roy, Louis-Charles|Louis-Charles Le Roy]] mede eigenaar in de firma van zijn vader die vanaf dan [[Maison Le Roy, Leroy/nl|Le Roy et Fils]] heet. | ||
| + | Bazile-Charles Le Roy stierf in [[1839/nl|1839]]. | ||
| + | |||
| + | == Verdere Informatie == | ||
| + | *[[:Kategorie:Bildgalerie Uhrenmodelle Leroy, Bazile-Charles|Fotogalerie Uurwerkmodellen Bazile-Charles Leroy]] | ||
| + | *[[:Kategorie:Bildgalerie Uhrwerke Leroy, Bazile-Charles|Fotogalerie Uurwerken Bazile-Charles Leroy]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | == '''Bronnen''' == | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | [[Categorie:Biografieën]] | ||
| + | [[Categorie:Biografieën L]] | ||
| + | [[Categorie:Nederlands]] | ||
| − | |||
| − | [[ | + | [[de:Leroy, Bazile-Charles/de]] |
| − | [[ | + | [[nl:Le Roy, Bazile-Charles/nl]] |
| − | |||
Aktuelle Version vom 24. Mai 2013, 01:20 Uhr
(sie ook LeRoy, )
_Zifferblatt_12_Stunden.jpg)
_Zifferblatt_10_Stunden.jpg)
Franse uurwerkmaker
Bazile-Charles Le Roy werd geboren in Parijs 1765. Hij was de zoon van de in Sucy en Brie geboren uurwerkmaker Bazile Le Roy 1731-1804, die echter niet verwant was aan de beroemde uurwerkmakers Julien en Pierre Le Roy. Bazile Le Roy was al in 1751 als horlogemaker begonnen in Parijs en was daarmee de grondlegger van Maison Le Roy. Bekend worden ze echter wanneer Basile-Charles Le Roy aan de Galerie de Pierre, bij het Palais Royal, rond 1785 een zaak begint, nadat de Hertog van Orléans, (Philippe Egalité) de koninklijke paleistuinen voor het publiek, en de gebouwen er omheen voor de handel had geopend. Dit stelde Le Roy en een aantal andere uurwerkmakers in staat een bedrijf te beginnen in de arcade galerij. Met het begin van de Franse revolutie van 1789 tot 1799 rageerde Le Roy op de veranderingen die dit met zich meebracht. In 1789 werd de Galerie de Pierre de La rue Egalité. Zijn klokken en horloges signeerde hij met Elyor, een anagram van Le Roy.[1] wat de Koning betekende. De daaropvolgende jaren zou hij voor verschillende hooggeplaatste personen werken. Onder andere voor Keizer Napoleon een staande klok [2], zijn moeder Princess Pauline, Jérôme Bonaparte, en vanaf 1829 als hofuurwerkmaker voor de Hertogen van Bourbon en Chartres. Le Roy nam deel aan de tentoonstellingen in Paris in het jaar VI (1797/8) en opnieuw in 1819, 1823 en 1827. Basile-Charles Le Roy was zeer innovatief en verkreeg een patent voor een van zijn atmosferische klokken in 1823. Als aanvulling op dit bijzondere exemplaar, zijn twee andere schoorsteenpendules van zijn hand zijn te zien op het ministerie van oorlog in Parijs.
De vooruitgang door de nieuwe zakhorloges van Lépine en Breguet trokken al zeer snel Leroy´s aandacht. Om deze vernieuwingen ook voor zichzelf nuttig te maken, ontwikkelde hij in 1805 een ankergang met een stif-ankerrad [3]. Enige tijd later construeerde Bazile-Charles een speciale variant van de duplexgang. In 1815 verhuisde het bedrijf naar de "Galerie Montpensier", 13-15 Palais-Royal, waar het bedrijf bijna honderd jaar gevestigd zou blijven. In 1828 wordt zijn zoon Louis-Charles Le Roy mede eigenaar in de firma van zijn vader die vanaf dan Le Roy et Fils heet. Bazile-Charles Le Roy stierf in 1839.
Verdere Informatie