Berthoud, Ferdinand/nl: Unterschied zwischen den Versionen
| Zeile 5: | Zeile 5: | ||
Zwitserse uurwerkmaker | Zwitserse uurwerkmaker | ||
| − | Ferdinand Berthoud werd op [[19. maart/nl|19. maart]] [[1727/nl|1727]] te Plancemont bij Couvet in de regio [[Neuchâtel]] ( Zwitserland) geboren. Zij vader [http://www.hls-dhs-dss.ch/textes/d/D19407.php Jean Berthoud] was er timmerman en architect. Hij had nog drie broers [[Berthoud, Jean Henry (1)/nl|Jean Henry Berthoud]], Jean Jacques Berthoud en [[Berthoud, Pierre/nl|Pierre Berthoud]]. Op viertienjarige leeftijd ging hij in de leer bij zijn oudere broer Jean Henry, klokkenmaker te Couvet. Hier verbleef hij vier jaar, in april [[1745/nl|1745]] ging hij naar Parijs. Zijn komst naar de hoofdstad werd zonder twijfel vergemakkelijkt door de aanwezigheid van zijn broer Jean-Jacques, die daar sinds 1742 woonde. Hij trok de aandacht van [[Le Roy, Julien|Julien Le Roy]] met wie hij langdurig zou samenwerken. Rond [[1745/nl|1745]] opende hij een atelier in de Rue Harlay. Vanaf [[1756]] specialiseerde hij zich in het vervaardigen van [[Präzisionsuhr|precisieuurwerken]] en ontwikkelde rond [[1771]] zelfstanding de [[Chronometerhemmung|chronometergang]] met [[Wippe|wip]], aangedreven door een [[Zugfeder|veer]]. Vermoedelijk werkte [[Breguet, Abraham Louis (1747-1823)|Abraham Louis Breguet]] enige tijd bij hem. Ferdinand Berthoud was hofleverancier van koning Lodewijk XV en zijn zoon en opvolger Lodewijk XVI. In [[1763]] en [[1766]] werd hij naar Londen gezonden, om het geheim van [[Harrison, John|Harrison]]s [[H4]] chronometer te achterhalen. Zijn belangrijkste verdienste is de ontwikkeling en productie van de Franse [[marinechronometer]]s. In [[1770]] werd hij tot "Horloger mécanicien du Roi et de la Marine" (Uurwerkmaker van de koning en de marine) benoemd. Vervolgens werd hij lid van het "Institut de France" en de "Royal Society" in Londen. In [[1804/nl|1804]] volgde zijn benoeming tot ridder in het "Legion d'Honneur". <br> Ferdinand Berthoud was twee keer gehuwd doch stierf kinderloos na een kortstondige ziekte op [[20. juni/nl|20. juni]] [[1807/nl|1807]] in Groslay bij Parijs. | + | Ferdinand Berthoud werd op [[19. maart/nl|19. maart]] [[1727/nl|1727]] te Plancemont bij Couvet in de regio [[Neuchâtel]] ( Zwitserland) geboren. Zij vader [http://www.hls-dhs-dss.ch/textes/d/D19407.php Jean Berthoud] was er timmerman en architect. Hij had nog drie broers [[Berthoud, Jean Henry (1)/nl|Jean Henry Berthoud]], Jean Jacques Berthoud en [[Berthoud, Pierre/nl|Pierre Berthoud]]. Op viertienjarige leeftijd ging hij in de leer bij zijn oudere broer Jean Henry, klokkenmaker te Couvet. Hier verbleef hij vier jaar, in april [[1745/nl|1745]] ging hij naar Parijs. Zijn komst naar de hoofdstad werd zonder twijfel vergemakkelijkt door de aanwezigheid van zijn broer Jean-Jacques, die daar sinds 1742 woonde. Hij trok de aandacht van [[Le Roy, Julien|Julien Le Roy]] met wie hij langdurig zou samenwerken. Rond [[1745/nl|1745]] opende hij een atelier in de Rue Harlay. Vanaf [[1756]] specialiseerde hij zich in het vervaardigen van [[Präzisionsuhr|precisieuurwerken]] en ontwikkelde rond [[1771]] zelfstanding de [[Chronometerhemmung|chronometergang]] met [[Wippe|wip]], aangedreven door een [[Zugfeder|veer]]. Vermoedelijk werkte [[Breguet, Abraham Louis (1747-1823)|Abraham Louis Breguet]] enige tijd bij hem. Ferdinand Berthoud was hofleverancier van koning Lodewijk XV en zijn zoon en opvolger Lodewijk XVI. In [[1763]] en [[1766]] werd hij naar Londen gezonden, om het geheim van [[Harrison, John|Harrison]]s [[H4]] chronometer te achterhalen. Zijn belangrijkste verdienste is de ontwikkeling en productie van de Franse [[marinechronometer]]s. In [[1770]] werd hij tot "Horloger mécanicien du Roi et de la Marine" (Uurwerkmaker van de koning en de marine) benoemd. Vervolgens werd hij lid van het "Institut de France" en de "[[Royal Society]]" in Londen. In [[1804/nl|1804]] volgde zijn benoeming tot ridder in het "Legion d'Honneur". <br> Ferdinand Berthoud was twee keer gehuwd doch stierf kinderloos na een kortstondige ziekte op [[20. juni/nl|20. juni]] [[1807/nl|1807]] in Groslay bij Parijs. |
Na zijn dood nam zijn neef [[Berthoud, Louis/nl|Louis Berthoud]] het bedrijf over. | Na zijn dood nam zijn neef [[Berthoud, Louis/nl|Louis Berthoud]] het bedrijf over. | ||
Version vom 5. Januar 2009, 01:32 Uhr
Berthoud, Ferdinand
| andere talen: de |
Zwitserse uurwerkmaker
Ferdinand Berthoud werd op 19. maart 1727 te Plancemont bij Couvet in de regio Neuchâtel ( Zwitserland) geboren. Zij vader Jean Berthoud was er timmerman en architect. Hij had nog drie broers Jean Henry Berthoud, Jean Jacques Berthoud en Pierre Berthoud. Op viertienjarige leeftijd ging hij in de leer bij zijn oudere broer Jean Henry, klokkenmaker te Couvet. Hier verbleef hij vier jaar, in april 1745 ging hij naar Parijs. Zijn komst naar de hoofdstad werd zonder twijfel vergemakkelijkt door de aanwezigheid van zijn broer Jean-Jacques, die daar sinds 1742 woonde. Hij trok de aandacht van Julien Le Roy met wie hij langdurig zou samenwerken. Rond 1745 opende hij een atelier in de Rue Harlay. Vanaf 1756 specialiseerde hij zich in het vervaardigen van precisieuurwerken en ontwikkelde rond 1771 zelfstanding de chronometergang met wip, aangedreven door een veer. Vermoedelijk werkte Abraham Louis Breguet enige tijd bij hem. Ferdinand Berthoud was hofleverancier van koning Lodewijk XV en zijn zoon en opvolger Lodewijk XVI. In 1763 en 1766 werd hij naar Londen gezonden, om het geheim van Harrisons H4 chronometer te achterhalen. Zijn belangrijkste verdienste is de ontwikkeling en productie van de Franse marinechronometers. In 1770 werd hij tot "Horloger mécanicien du Roi et de la Marine" (Uurwerkmaker van de koning en de marine) benoemd. Vervolgens werd hij lid van het "Institut de France" en de "Royal Society" in Londen. In 1804 volgde zijn benoeming tot ridder in het "Legion d'Honneur".
Ferdinand Berthoud was twee keer gehuwd doch stierf kinderloos na een kortstondige ziekte op 20. juni 1807 in Groslay bij Parijs.
Na zijn dood nam zijn neef Louis Berthoud het bedrijf over. Deze had zijn opleiding bij zijn oom gehad en was sinds 1784 er weer werkzaam, na het trieste einde van zijn broer Jean Henri. Aangezien Louis onverwacht een vijftal jaren later in 1813 stief. Komt het bedrijf onder leiding te staan van Jean François Henri Motel een leerling van Louis Berthoud en sinds 1806 daar werkzaam. Wanneer deze in 1817 vertrekt zijn de zonen van Louis Berthoud, Louis en Auguste voldoende opgeleid om onder de naam Berthoud Frères verder te gaan.
Berthoud's publicaties
- L'Art de régler les pendules,1759; Reprint ISBN 3341007415
- Essai sur l'Horlogerie, 1763 en 1786
- Les Longitudes par la mesure de temps, 1773en 1775
- Traite Des Horloges Marines, 1773
- Éclaircissements sur l'Invention des Horloges Marines? 1773
- Histoire de la Mesure du Temps, 1787
- Basisregels, begrippen, voordelen met het realiseren van een zo volkomen mogelijk vervaardigd zakhorloge, 1790
- 'Traité des Montres à Longitudes, 1792
- Leidraad voor het begrijpen, gebruik en goed onderhoud van hang- en zakuurwerken, 1791
- Praktisch onderwijs voor de vervaardiging van een repetitietafelklok, en een zakhorloge met een normale bouwwijze, 1795
- Suite du Traité des Montres à Longitudes, 1797
- L'histoire de la Mesure du Temps par les Horloges, 1802
- Supplément au Traité des Montres à Longitudes 1807
- De uurwerkmakerskunst, voorgedragen in 30 lezingen
Literatur
- Das große Uhrenlexikon; Autor: Fritz von Osterhausen; ISBN 3898804305
- Watchmakers & Clockmakers of the World; Autor: Baillie, G. H.; ISBN 140679113X
- Die Taschenuhrensammlung von Gerd Ahrens. Autoren: Christian Pfeiffer-Belli, Peter Frieß, Josef M. Stadl, Wolf Brüggemann, Norbert Enders; Gestaltung: Birgit Binner; ISBN 3766716689 oder ISBN 978-3766716682