Benutzer:Andriessen/nl

Deutsch | Nederlands | English    Piet Andriessen        Geschiedenis        Horlogemuseum        Reparatie & Winkel        Contact   2007 Deutsches Uhrenmuseum Glashütte Piet Andriessen Het horlogemakersvak leerde ik op de Vakschool Schoonhoven. waarbij ik les kreeg van horlogemakers die op hun beurt examen hadden gedaan bij mijn grootvader Cornelis Andriessen. De opkomst van de elektronische horloges, was ook in het onderricht goed te merken, elektronica werd een belangrijk deel van de opleiding. Daarnaast was er zeker nog de nodige aandacht voor het ambachtelijk werk aan mechanische uurwerken en antiek. Na de opleiding in Schoonhoven volgde ik nog verschillende vervolgcursussen o.a van Junghans in Duitsland, ETA en Ronda in Zwitserland. Ook de historische band van mijn voorouders met Glashütte bij Dresden heb ik na het verdwijnen van het ijzeren gordijn weer stevig aangehaald. Zo was ik o.m. betrokken bij vertalingen in het Nederlands voor zowel de merken Glashütte Original als voor A. Lange& Söhne. Met de in 2017 overleden Walter Lange bestond al jaren een vriendschappelijke band, en tot op de dag van vandaag ben ik met documentair onderzoek betrokken bij het Glashütter Uurwerkmuseum en Lange & Söhne. Sinds 2013 ben ik ook werkzaam voor het Uurwerkmuseum in Saint Nicolas d"Aliermont bei Dieppe, aangezien het vervaardigen van Chronometers in deze Franse plaats ook verband houdt met A. Lange& Söhne. Hieruit ontstond ook een band met de Mathematisch-Physikalischer Salon in Dresden. Met een jarenlange traditie in het juweliers- en horlogemakersvak was er bij ons in het bedrijf een ervaring die uniek in de regio genoemd mag worden. Als een van de oudste zaken van Bergen op Zoom stonden we daarom nog steeds achter het devies dat meer dan 170 jaar het beleid heeft bepaald: „vakmanschap is meesterschap“, gecombineerd met "deskundig en eerlijk advies". Van het bestaan van Watch Wiki hoorde ik in Dresden in 2006 van Torsten Mischke, bij een van mijn reizen naar Glashütte. Dankzij het uitgebreide archief en bibliotheek van onze zaak kon ik al snel Torsten van dienst zijn door enkele vragen van hem te beantwoorden. Na enige tijd was ik in staat om ook zelf direct met Watch-Wiki aan de slag te gaan. Mijn interesse in uurwerken is niet alleen technisch maar ook de geschiedenis van uurwerken en de uurwerkindustrie is iets wat me erg interesseerd. Daarbij heb ik speciale belangstelling voor de Glashütter uurwerkindustrie en de daar gevestigde Deutsche Uhrmacherschule, wat niet zo verwonderlijk is gelet op onze familie traditie. Van 2018 tot 2014 was ik plaatsvervangend voorzitter van de vereniging Freundeskreis Glashütter Uhrmacherkunst e.V. Aangezien onze zaak meer dan 80 jaar het merk Alpina Union Horlogère heeft gevoerd mag ook dit merk een van mijn specialiteiten worden genoemd. Bij het herintroduceren van dit merk in 2003 werkte ik mee aan de website van Alpina Watch International Genève om de geschiedenis van het merk met foto materiaal te ondersteunen en werkte mee aan het opzetten van de eigen verzameling van Alpina in Genève. Het beeldarchief van ons bedrijf is grotendeels door mijzelf aangelegd, door alles wat ik in de reparatie kreeg en belangrijk genoeg vond te fotograferen. Daarnaast is natuurlijk ook onze eigen verzameling uurwerken ontstaan en deels op beeld vastgelegd. Een deel daarvan bevindt zich thans bij Alpina. Op een bepaald moment zocht ik een afbeelding van een beroemde horlogemaker en ontdekte daarbij de Amerikaanse website Heroes of Horology. Met de maker van de website, Robert Terwilliger zoon van Charles Terwilliger wisselde ik beeldmateriaal van beroemde horloge- en klokkenmakers uit. Helaas is deze website bij het overlijden van de maker gestopt, het beeldmateriaal is thans in mijn bezit. Technisch interessant vind ik het gebruik van inwendige vertanding en planeet raderwerken in uurwerken. Een fraai voorbeeld daarvan is te vinden in de Lange Tourbillon en Tourbogaph “Pour le Merite”. Het gebruik van een planeet raderwerk in een snek was echter 250 jaar daarvoor ook al toegepast door de Engelse horlogemaker Thomas Moore. Een horloge van Abraham Tappy is eveneens met een dergelijk mechaniek uitgevoerd. In 2021 heb ik besloten het in 1848 opgerichte bedrijf te sluiten wegens gebrek aan een opvolger, het monumentale pand is verkocht maar pas in 2024 werd de onderneming definitief gesloten.